Dla upamiętnienia dwusetnej rocznicy urodzin Fryderyka Chopina oraz uczczenia obchodów Międzynarodowego roku Chopinowskiego wydany będzie specjalny dyplom FRYDERYK CHOPIN 2010   Więcej...

 

Kiedy w środę 23 czerwca doszła do mnie wiadomość - Gienek SP4OZ zmarł - nie mogłem uwierzyć.
Jak to ? Jeszcze wczoraj był na gadu-gadu, jeszcze wczoraj rozmawiał z moją XYL. Człowiek pełen energii, serdeczny, uczynny, dobry i przychylny wszystkim, całemu światu. Dla czego On ?. Nie, to nie możliwe! Ten, co nad nami, w swej łaskawości pozwolił Mu zasnąć w spokoju, w domu, we własnym łóżku. Śmierć zabrała Go nam po cichu w nocy. Znany wielu polskim krótkofalowcom Gieniek - SP4 Oleńka Zosieńka swoją radiową drogę zaczynał w suwalskim klubie SP4KFB. W tamtych latach krótkofalarstwo na terenie północno-wschodniej Polski prawie nie istniało. Ten region był białą plamą. Koledzy SP4AZI, SP4ALN i SP4AZJ krótkofalarscy pionierzy Suwalszczyzny działali w pustce. Dzisiaj to dla wielu nie zrozumiałe. Trudności z pozyskaniem jakiegokolwiek sprzętu dającego przystosować się do pracy na naszych pasmach, trudności ze zdobyciem części radiowych, czegokolwiek, były tam nieporównywalnie większe niż w innych rejonach SP. I to pod opieką Ryszarda SP4AZJ późniejszego SP4AJ Gienek stawiał swoje pierwsze krótkofalarskie kroki. To z początku lat 70 ubiegłego wieku datuje się moja radiowa o później osobista znajomość z Gienkiem i Jego rodziną. Jego pierwsza licencja otrzymana w 1974 - SP4ICO - byłą jak dla każdego z nas w tamtych czasach wielkim przeżyciem. Żartowaliśmy z Niego pytając ICO słychać ? Chyba tylko dla tego w 1978 zmienił znak na SP4OZ. Ta Oleńka Zosieńka utrwaliła się w pamięci wielu jego korespondentów i z czasem urosła do rangi symbolu. Znaku wywoławczego Suwałk i okolicy. Dużo swojego czasu poświęcał pracy społecznej. Współzałożyciel i przez dwie kadencje sekretarz OT Suawłki. Kierownik stacji klubowej SP4PSU. Uczestnik wszystkich krótkofalarskich akcji na terenie Augustowsko – Suwalsko - Sejneńskim. Współorganizator pierwszego zjazdu SPDX Clubu w SP4. Członek prestiżowych klubów DIG, EPC i wielu innych. Przez wszystkich lubiany, kochany, bezinteresowny kumpel. Zdobywca ponad 300 krótkofalarskich dyplomów. Aktywny prawie we wszystkich polskich zawodach. Swoją aktywnością wspierał wszystkie zawody krótkofalarskie organizowane przez Ligę Obrony Kraju zdobywając czołowe miejsca. Był również czynnym nadawcą wspierającym swoja pracą, Akcję Dyplomową „Polonia Restituta” organizowana przez LOK i 25 WOT PZK. Takim był na co dzień. Takim pozostanie w naszej pamięci. W piątek 25 VI po południu w ostatniej ziemskiej drodze na suwalski cmentarz towarzyszyła mu rodzina, liczne grono przyjaciół, znajomych, krótkofalowcy.
Żegnaj druhu!
Piotr SP5PB

Wyniki Ogólnopolskich Krótkofalarskich Zawodów Olsztyńskich - 2010

 

OTWARTE ZAWODY WOJEWÓDZKIE KŻR - LOK RUNDA V 2010 - WESOŁA 12.06.2010 r.

Szanowni Czytelnicy.

Mija 55 lat od ukazania się pierwszego numeru naszego miesięcznika. Pięćdziesiąt pięć lat w życiu człowieka to bardzo dużo. A w życiu czasopisma...? Zgromadzone w redakcyjnym archiwum tomy oprawionych roczników "Modelarza" świadczą o liczbie lat, które upłynęły, i o ogromie wykonanej przez te lata pracy.

Pierwszy numer "Modelarza" ukazał się w maju 1955 roku. W rzeczywistości tamtych lat pojawiło się czasopismo w całości poświęcone tematyce modelarskiej.
Oznaczało to niewątpliwie duże wyróżnienie dla środowiska i jednocześnie uznanie dla wartości, które niesie ze sobą modelarstwo. Wszak powstanie pisma przypadało na lata, kiedy łączono lub likwidowano wiele istniejących już czasopism.

Zainteresowanie nowym tytułem przerosło oczekiwania wydawcy, którym od pierwszego numeru jest Liga Obrony Kraju. W szybkim tempie wzrastał nakład i objętość "Modelarza", a zespół redakcyjny uzyskał status samodzielnej redakcji. Ze względu na rosnący popyt rozszerzono formę kolportażu, między innymi poprzez "Ruch".

Od samego początku czasopismo redagowane było przy współpracy z całym środowiskiem modelarskim. W ciągu tych 55 lat na jego łamach pojawiały się nazwiska setek autorów, w tym wielu wybitnych modelarzy, którzy tworzą historię polskiego modelarstwa.

Droga, którą pismo przebyło, jest długa. Każde dziesięciolecie stawiało przed zespołem redakcyjnym swoiste zadania. Lata sześćdziesiąte i siedemdziesiąte ubiegłego wieku to nieustanne borykanie się z niewystarczającymi przydziałami papieru. W latach osiemdziesiątych pierwszoplanowym zadaniem było terminowe ukazywanie się "Modelarza". Lata dziewięćdziesiąte z kolei to funkcjonowanie pisma w nowym systemie ekonomicznym kraju. Zaczęły dawać o sobie znać twarde prawa rynku. Czas wielkich zmian w naszym życiu politycznym, społecznym i gospodarczym zepchnął na margines zainteresowanie władz, różnych instytucji, a nawet społeczeństwa sprawami modelarstwa. Odbiło się to również negatywnie na kondycji "Modelarza". Pierwsze lata nowego stulecia również nie umniejszyły redakcji różnorodnych problemów. Zmieniające się bez przerwy przepisy, niesprawny system kolportażu i dające co i raz o sobie znać kryzysy gospodarcze nie sprzyjają stabilizacji pisma.