Szukaj

FJE Facebook Like Box

Statistics - Statystyka

Użytkowników:
5364
Artykułów:
2211
Odsłon artykułów:
14672263

Odwiedza nas

Odwiedza nas 112 gości oraz 0 użytkowników.

95 lat Polskiego Białego KrzyżaTowarzystwa Przyjaciół Żołnierza Polskiego

 28 listopada 2013 r. w sali Trybunału Koronnego w Lublinie odbyła się uroczysta wieczornica z okazji 95. rocznicy powstania Polskiego Białego Krzyża i Towarzystwa Przyjaciół Żołnierza Polskiego – organizacji, które dały w 1944 roku początek powstania ogólnopolskiego stowarzyszenia pod nazwą Towarzystwo Przyjaciół Żołnierza, następnie w 1950 r. Ligi Przyjaciół Żołnierza, a w 1962 r. Ligi Obrony Kraju.

Wieczornicę rozpoczęto „Etiudą Rewolucyjną” Fryderyka Chopina we wspaniałym wykonaniu Pawła Karasia – ucznia klasy fortepianu prof. Ewy Stępki ze Szkoły Muzycznej im. Tadeusza Szeligowskiego w Lublinie.

czata 06 2013 9b
Przy fortepianie Paweł Karaś, uczeń Szkoły Muzycznej im. Tadeusza Szeligowskiego w Lublinie – wykonujący utwory Fryderyka Chopina

Patronat nad uroczystością przyjął prezydent Lublina Krzysztof Żuk, którego reprezentował Zdzisław Niedbała, współpracujący z organizacjami pozarządowymi: kombatanckimi, wojskowymi, patriotyczno‑obronnymi i działającymi na rzecz ochrony Miejsc Pamięci Narodowej.

Honorowych gości: Wiesławę Schodzińską – matkę chrzestną sztandaru LOW LOK, A nnę Malinowską – wiceprezesa LOW LOK i dyrektor Biura ZW w Lublinie, prof. dr. hab. Mariana Wesołowskiego – rektora Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie, płk. Jerzego Gryza – członka Prezydium ZW LOK, byłego szefa WSzW w Lublinie, płk. Włodzimierza Chołody – przewodniczącego WKR LOW LOK, mjr. Mieczysława Dziedzica – prezesa ZO Związku Inwalidów Wojennych w Lublinie i płk. Adama Liperta – Prezesa Zarządu Wojewódzkiego Związku Żołnierzy Wojska Polskiego – przywitał prezes Lubelskiej Organizacji Wojewódzkiej LOK Stanisław Dąbrowski.

czata 06 2013 6 czata 06 2013 7
Działalność Polskiego Białego Krzyża omówił płk Jerzy Gryz Prezes Lubelskiej Organizacji Wojewódzkiej LOK Stanisław Dąbrowski
przedstawił historię Towarzystwa Przyjaciół Żołnierza Polskiego

Na wieczornicę przybyli m. in. członkowie Zarządu Wojewódzkiego i Komisji Rewizyjnej LOK, prezesi i członkowie zarządów rejonowych, powiatowych, miejsko‑gminnych, Klubów Żołnierzy Rezerwy, zakładowych i szkolnych kół LOK, a także osoby współpracujące, w tym zasłużeni na rzecz lubelskiej LOK.

Przedstawiciel prezydenta Lublina Zdzisław Niedbała w swoim wystąpieniu powiedział m.in.:

Czuję się zaszczycony mogąc uczestniczyć w dzisiejszym spotkaniu zorganizowanym z okazji 95. rocznicy powołania w Lublinie Towarzystwa Przyjaciół Żołnierza Polskiego oraz Jego chwalebnej działalności w strukturach Polskiego Białego Krzyża. Przed dwoma tygodniami uczestniczyliśmy w całym kraju w obchodach Narodowego Święta Niepodległości w 95. rocznicę powrotu Polski na mapę Europy, po ponad wiekowej niewoli zaborów. Wracając myślami do tamtych lat warto przypomnieć, że to właśnie w Lublinie miały miejsce wydarzenia, których skutki promieniowały później na cały Kraj, jak powołanie 7 listopada 1918 roku Tymczasowego Rządu Ludowego Republiki Polskiej, wskazując ustrojowy kierunek odradzającego się państwa.

O Wolną i Niepodległą walczył nie tylko Żołnierz Polski, w tej walce uczestniczyło prawie całe społeczeństwo udzielając pomocy walczącym, internowanym, więzionym, rannym, potrzebującym pomocy materialnej. Organizowano się w różne związki i stowarzyszenia na rzecz doraźnych celów, ale też myślano o przyszłości, o budowaniu zrębów społeczeństwa demokratycznego i o sposobach wspierania Wojska Polskiego w czasie pokoju.

Jednym z istotnych problemów społecznych tamtego okresu było zorganizowanie powracającym z frontu polskim żołnierzom warunków do zamieszkania i pracy, zaś dla ich rodzin pomocy i wsparcia. Poczucie solidarności i wdzięczności bohaterom walk o niepodległość inspirowała środowisko lubelskich społeczników do podejmowania różnorodnych działań. 28 listopada 1918 roku na terenie Lublina powołano Towarzystwo Przyjaciół Żołnierza Polskiego, którego zadaniem była pomoc byłym legionistom w odnalezieniu się w nowej, powojennej rzeczywistości.

W 1919 roku Towarzystwo dołączyło do powstałego z inicjatywy Ignacego i Heleny Paderewskich Polskiego Białego Krzyża, który jako związek społecznych organizacji i komitetów wyznaczał cele oraz koordynował działania pomocowe na rzecz Wojska Polskiego na terenie całego kraju.

Dzisiejsze spotkanie, któremu ma zaszczyt patronować Prezydent Miasta Lublin Krzysztof Żuk, zorganizowane przez Lubelską Organizację Wojewódzką Ligi Obrony Kraju, poświęcone pamięci ludzi, którzy organizacje te tworzyli, jak również dziełu ich życia na trwałe zapisanego na kartach historii, należy uznać za godne uznania.

Ta uroczystość jest także sposobnością by podkreślić, że Liga Obrony Kraju, jako prawna spadkobierczyni idei, celów i zadań realizowanych przez wspomniane organizacje, od szeregu dziesięcioleci stara się, na miarę potrzeb i możliwości, kontynuować tradycje rozpoczęte przez poprzedników i stale pielęgnuje pamięć o chwale polskiego oręża.

Chciałbym bardzo serdecznie podziękować Panu Stanisławowi Dąbrowskiemu, Prezesowi Lubelskiej Organizacji Wojewódzkiej Ligi Obrony Kraju w Lublinie za poświęcenie i wytrwałość, z jaką dążył do poznania prawdy historycznej na temat źródeł powstania i historii Ligi Obrony Kraju oraz akcentów lubelskich z historią tą związanych. A także za osiągnięcia w dokumentowaniu działalności harcerskiej okresu II wojny światowej i bezpośrednio po niej. Pisarski dorobek Pana Stanisława Dąbrowskiego jest obszerny i zasługuje na naszą wdzięczność i szacunek.

Jest mi niezmiernie miło poinformować obecnych, że Kierownik Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych w Warszawie Pan Minister Jan Stanisław Ciechanowski, na wniosek Prezydenta Miasta Lublin Krzysztofa Żuka, przyznał Panu Prezesowi Stanisławowi Dąbrowskiemu medal „Pro Patria” w uznaniu szczególnych zasług w kultywowaniu pamięci o walce o niepodległość Rzeczypospolitej Polskiej. Medal ten zostanie wręczony w czasie pobytu Pana Ministra Ciechanowskiego w Lublinie. Serdecznie gratulujemy wyróżnienia, Panie Prezesie”.

Zebrani z zainteresowaniem wysłuchali odczytu płk. Jerzego Gryza, który na temat powstania i działalności Polskiego Białego Krzyża powiedział m.in.:

„Polski Biały Krzyż – właśnie pod tą nazwą 2 lutego 1918 roku, podczas zebrania Komitetów Obywatelskich w Nowym Jorku, na wniosek Ignacego Paderewskiego powołano Komitet Organizacyjny, na czele którego stanęła żona naszego wielkiego pianisty, Helena Paderewska.

Celem działalności PBK miało być – niesienie pomocy oraz sprawowanie opieki nad żołnierzami służącymi w Armii Polskiej gen. J. Hallera we Francji oraz polskimi jeńcami wojennymi z armii niemieckiej i austro‑węgierskiej.

Prężna działalność organizacji skutecznie wychodziła naprzeciw bieżącym potrzebom. Pomoc odnosiła się zarówno do żołnierzy przebywających w obozach, jak i na polu walki, czyli polegała na opiekowaniu się rannymi i rozdawaniu darów przesyłanych przez rodziny i znajomych. Oprócz niesienia pomocy sanitarnej członkinie PBK zajmowały się również rozdzielaniem listów i paczek przesyłanych z USA dla polskich żołnierzy. Działania PBK miały również na celu szerzenie oświaty oraz propagowanie polskiego dorobku kulturalnego (walka z analfabetyzmem, propagowanie i rozpowszechnianie czytelnictwa książek, czasopism, prasy).

W Polsce, już w styczniu 1919 roku, wolontariusze PBK zaczęli samorzutnie organizować pierwsze koła i nieformalne struktury. Działalność PBK uzyskała wsparcie rządu i resortu spraw wojskowych. PBK podjął się roli koordynatora tych stowarzyszeń i organizacji, które posiadały zbieżny cel działania, i które uznały koordynującą rolę PBK. Formuła Polskiego Białego Krzyża była następująca: Jest to Liga, czyli „związek związków” jednoczących wszystkie instytucje i organizacje społeczne niosące pomoc polskim żołnierzom, wdowom i sierotom po nich.

PBK organizował szpitale polowe, punkty sanitarne, żywieniowe – gospody, kantyny, noclegownie, świetlice odpoczynkowe dla przemieszczających się żołnierzy.

W latach 1924, 1929 i 1936 następowały kolejne zmiany zapisów statutowych PBK dostosowujące działalność białokrzyską do aktualnych potrzeb wojska: „celem Stowarzyszenia jest opieka nad ofiarami wojny, pomoc w pracy kulturalno‑oświatowej dla żołnierza podczas pokoju oraz pomoc materialna żołnierzowi podczas wojny”. PBK organizuje:

– nauczanie wśród żołnierzy,

– organizuje i prowadzi czytelnie i biblioteki żołnierskie,

– zakłada i prowadzi Domy Żołnierza, świetlice, gospody itp.,

– dokształca pracowników oświatowych dla potrzeb wojska,

– organizuje wycieczki turystyczno‑krajoznawcze dla wojska i ich rodzin,

– za pomocą wydawnictw, żywego słowa i pieśni szerzy propagandę wśród społeczeństwa na rzecz wojska i oświaty w wojsku,

– organizuje pomoc materialną dla żołnierzy (upominki świąteczne).

W okresie prac organizacyjnych przed wybuchem II wojny światowej PBK powołał do życia Koła Przyjaciół Oddziałów Obrony Kraju oraz Koła Przyjaciół Obrony Narodowej.

Polski Biały Krzyż wniósł ogromny wkład w pomoc sanitarną, opiekuńczą i oświatowo‑wychowawczą dla Wojska Polskiego w okresie II Rzeczypospolitej i miał nieoceniony wpływ na oblicze Żołnierza Polskiego w społeczeństwie polskim.

Rada Ministrów rozporządzeniem z dnia 28 listopada 1946 roku rozwiązała stowarzyszenie Polski Biały Krzyż, a jego mienie przekazano TPŻ1).

Z kolei prezes LOW LOK Stanisław Dąbrowski o historii powstania TPŻP powiedział m.in.:

Towarzystwo Przyjaciół Żołnierza Polskiego powstało w Lublinie 28 listopada 1918 roku. We wrześniu 1918 roku spośród działaczy WNL, Ligi Kobiet i Towarzystwa Opieki nad Rodzinami Legionistów, a także spośród działaczy Komitetu Opieki nad Legionistami – Inwalidami, Komitetu Opieki nad Superarbitrowanymi Legionistami, Komitetu Opieki nad Internowanymi w Szczypiornie, na Węgrzech i w Bolechowie, powołano komitet organizacyjny Towarzystwa, a mianowicie Towarzystwa Opieki nad Żołnierzem Polskim. Nazwa Towarzystwa już 28 listopada 1918 roku została zmieniona i brzmiała: Towarzystwo Przyjaciół Żołnierza Polskiego.

W Bibliotece Uniwersyteckiej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego w Lublinie pod sygnaturą 41692 I znajduje się jedyny zachowany w Polsce egzemplarz statutu Towarzystwa Przyjaciół Żołnierza Polskiego (Lublin 1919).

Towarzystwo Przyjaciół Żołnierza jako organizacja ogólnopolska powstało w lipcu 1944 roku na mocy decyzji Naczelnego Dowódcy Wojska Polskiego gen. broni Michała Roli‑Żymierskiego z wniosku siedleckiego Koła TPŻP. Generał podpisał projekt statutu TPŻP z drobną poprawką, a mianowicie skreślając z nazwy stowarzyszenia słowo: „Polskiego”.

Na I Krajowej Konferencji Towarzystw i Kół Przyjaciół Żołnierza, która odbyła się 30 lipca 1945 roku w Warszawie przyjęto zgodnie z decyzją Naczelnego Dowódcy Wojska Polskiego gen. broni Michała Roli‑Żymierskiego wspólną dla organizacji TPŻP i TPŻ nazwę Towarzystwa Przyjaciół Żołnierza”.

czata 06 2013 8aOdznaka Honorowa „Za Zasługi
dla Lubelskiej Organizacji
Wojewódzkiej LOK” ustanowiona
w 2012 r. przez Zarząd Wojewódzki
LOK w Lublinie
W roku ubiegłym Zarząd Wojewódzki LOK w Lublinie, działając na podstawie Statutu LOK, ustanowił Odznakę Honorową „Za Zasługi dla Lubelskiej Organizacji Wojewódzkiej LOK”. Kształt tej odznaki nawiązuje do pięcioramiennej odznaki „Zasłużony Działacz LOK”. Na każdym ramieniu tej odznaki znajduje się skrót nazw organizacji, które poprzedzały dzisiejszą Ligę Obrony Kraju i daty ich powstania:

– Polski Biały Krzyż – rok 1918,

– Towarzystwo Przyjaciół Żołnierza Polskiego – rok 1918,

– Towarzystwo Przyjaciół Żołnierza – rok 1944,

– Liga Przyjaciół Żołnierza – rok 1950,

– i Liga Obrony Kraju – rok 1962. Z okazji 95. rocznicy powstania pierwszych organizacji, które dały początek, i do których tradycji odwołuje się dziś w statucie Liga Obrony Kraju, Prezydium Zarządu Wojewódzkiego LOK w Lublinie, Uchwałą nr 3 z dnia 26 marca 2013 r. wyżej wspomnianą odznakę przyznano 90 osobom, szczególnie zasłużonym dla Lubelskiej Wojewódzkiej Organizacji LOK.

Lubelska uroczystość stała się też okazją do złożenia szczególnych podziękowań dla wybitnego działacza naszej organizacji, Wiesławy Schodzińskiej, byłej nauczycielki Zespołu Szkół E nergetycznych w Lublinie i opiekunki szkolnego koła LOK.

czata 06 2013 9a
Grono odznaczonych Odznaką Honorową „Za Zasługi dla Lubelskiej Organizacji Wojewódzkiej LOK” z prezesem Zarządu Wojewódzkiego LOK w Lublinie Stanisławem Dąbrowskim (pierwszy z prawej)
czata 06 2013 8b
Prezes Lubelskiej Organizacji Wojewódzkiej LOK składa podziękowania Wiesławie Schodzińskiej, byłej nauczycielce Zespołu Szkół Energetycznych w Lublinie i opiekunce szkolnego koła LOK 

W związku z przejściem na zasłużoną emeryturę prezes LOW LOK Stanisław Dąbrowski w imieniu ZW LOK złożył Seniorce Lubelskiego LOK wyrazy uznania za wieloletnią aktywność organizacyjną, kultywowanie tradycji oręża polskiego, promowanie idei obronnej wśród młodzieży szkolnej, a także za wychowanie i wykształcenie wielu znakomitych strzelców z broni pneumatycznej i kulowej.

Pani determinacja i wiedza obronna przyczyniły się do budowy strzelnicy pneumatycznej w Zespole Szkół Energetycznych w Lublinie, gdzie przez wiele lat organizowane były wojewódzkie zawody pn. «Szkolna Liga Strzelecka» z udziałem setek uczestników z terenu województwa lubelskiego.

Z tych też powodów mieliśmy zaszczyt zwrócić się do Pani z prośbą o pełnienie godności Matki Chrzestnej Sztandaru Wojewódzkiej Organizacji LOK.

Doceniając trud Pani społecznej działalności na rzecz naszego Stowarzyszenia prosimy przyjąć życzenia satysfakcji z dokonań, zdrowia oraz spełnienia osobistych zamierzeń.

W uznaniu Pani zasług, w podziękowaniu prosimy przyjąć Odznakę Honorową «Za Zasługi dla Lubelskiej Wojewódzkiej Organizacji LOK»”.

Następnie prezes Lubelskiej OW LOK w asyście A nny Malinowskiej, dyrektora Biura ZW LOK w Lublinie – udekorowali Honorową Odznaką zasłużonych dla Lubelskiej Wojewódzkiej Organizacji LOK”.

Gratulując wszystkim odznaczonym, prezes Dąbrowski zadedykował im „Poloneza d‑mol” i „Fantazję Ges‑dur” Fryderyka Chopina w wykonaniu Pawła Karasia. Wykonanie obu utworów przyjęto z wielkim aplauzem, kończąc uroczystość poświęconą uczczeniu 95. rocznicy powstania Polskiego Białego Krzyża i Towarzystwa Przyjaciół Żołnierza Polskiego.

 


1)Podstawą przekazania mienia PBK Towarzystwu Przyjaciół Żołnierza, stanowił rozdział III statutu stowarzyszenia, który stanowił, że „w razie rozwiązania stowarzyszenia pozostały majątek i fundusze oddaje się instytucji publicznej o charakterze wyższej użyteczności o pokrewnych celach działania”. Dziennik Ustaw RP nr 77, poz. 80 z dn. 31 I 1936 r. Decyzja ta nie miała większego dla TPŻ znaczenia materialnego, ponieważ majątek i mienie PBK przepadły w okresie okupacji.

  Stanisław Jan Dąbrowski
   
bullet Powrót

logo_lacznosc_lok

pzrs

logo_pzk

wot pzk logo

logo_kzr_all

herb_mazowsza_1

herb_wawa

logo_mon_1

logo cslii zagrze

logo_pttk_1

logo pzss

logo_wopr_1

logo_zhp_1

Copyright © 2014. SatAudio.